BLOG KASZMIROWEJ

Zapalili papierosa rosnąc w tłumie jak komosa. Odnaleźli. Odkurzyli. Zaświecili. Odklepali. Poklepali po ramieniu kości bliskich w okamgnieniu.

"Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn" /F. Bacon/

Było bardzo ciemno i choć bała się, że zabłądzi szła wciąż do przodu, co i raz potykając się o wystające z ziemi konary. Wtedy pojawił się księżyc. Gdy ją zauważył uznał, że już nie jest samotny i wreszcie ma sens to, by rozświetlił komuś drogę. Na widok jego pełnego oblicza uznała, że nie jest samotna i wreszcie ma sens jej podróż poprzez ciemność. Mogła iść teraz szybciej i pewniej. Mógł teraz ukazać się w pełni.

zazdrość... zawiść... zwątpienie... poczucie krzywdy... poczucie winy... podobno pojawiają się w miłości...a przychodzą, unieruchamiają, zamiast działania powodują, że zastygamy w bezruchu, czekamy na coś z zewnątrz, a w środku pielęgnujemy strach o przyszłość, odcinamy się od teraźniejszości (bo kiedyś, jak stanie się "x" to się to zmieni...), patrzymy za plecy (bo dawno temu, jak był "y" to było inaczej, lepiej...), sparaliżowani własną słabością i niemożnością działania patrzymy na tych, którzy mają siłę i chęć do działania i odczuwamy do nich agresję... i to wszystko przez miłość, z miłości, dla miłości? czy rzeczywiście?

Bo jeśli prawdą jest, że prawdziwe światło można znaleźć tylko poprzez ciemność, to czy siebie nie należy szukać poprzez tłum? Zaiste nie jest sztuką być ze sobą daleko od innych ludzi.

I przyszedł dzień kiedy zaczęła przemieniać się w milczenie... Słowa nie tkwiły w jej gardle i nie czekały chwili wyjścia... Głowa nie myślała nad tym, co powiedzieć wolno, a czego powiedzieć nie podobna... Otrzepała z rękawów resztki słów, porzuciła zamiłowanie do nauk empirycznych i choć szła w milczeniu to rozumiała i widziała więcej niż kiedykolwiek, bo ze świata teorii przeszła w świat doświadczenia, w którym wszystko jest możliwe i nic nie jest zamknięte w ryzach zawodnych scenariuszy wymyślanych przez zatrwożony rozum...